موتور دیزلی یک موتور احتراق داخلی است که درآن هوا فشرده و متراکم میشود تا دمای آن به قدر کافی افزایش یابد. از افزایش دمای هوا در موتور دیزلی برای احتراق سوخت دیزلی تزریق شده به داخل سیلندر استفاده میشود. موتور دیزلی انرژی شیمیایی ذخیره شده در سوخت را به انرژی مکانیکی تبدیل میکند. از این انرژی به دست آمده میتوان برای تامین انرژی حرکتی مورد نیاز کامیونهای باری، تراکتورهای بزرگ، لکوموتیوها و کشتیهای دریایی استفاده کرد. |
|
از آنجا که رادولف دیزل به دنبال یافتن راهی برای افزایش کارایی موتور اتو یا همان موتور بنزینی 4 زمانه که در قرن نوزدهم میلادی توسط نیکولاس اتو طراحی و ساخته شده بود، در سال 1890 برای نخستین بار موفق به طراحی موتورهای دیزلی امروزی شد. این موتور به نام این محقق آلمانی نامگذاری شد. او در نتیجه تحقیقات و مطالعاتش، متوجه شد که با افزایش دمای هوای داخل موتور به درجه حرارتی بالاتر از درجه حرارت سوخت خودبهخودی یک نوع سوخت میتوان این روش را جایگزین فرآیند احتراق الکتریکی موتورهای بنزینی کرد و به این ترتیب موفق شد برهمین اساس، چرخهای را برای احتراق سوخت در موتورهای دیزلی طراحی کند. در آغاز، او برای موتورهای دیزلی 2 نوع سوخت یعنی خاک ذغالسنگ و نفت خام مایع را انتخاب کرد. با توجه به این که خاک ذغالسنگ که از فرآوردههای جانبی معادن ذغالسنگ بود، به آسانی قابل دسترسی بود، رادولف دیزل خاک ذغالسنگ را برای طراحی و ساخت موتورهای دیزلی به عنوان سوخت انتخاب کرد. او برای وارد کردن خاک ذغالسنگ به داخل سیلندر موتور از هوای متراکم و فشرده شده استفاده کرد؛ اما از آنجایی که کنترل سرعت تزریق ذغالسنگ به داخل سیلندر با محدودیتهای بسیاری مواجه بود، پس از این که در نتیجه انفجار سوخت در داخل موتور، نخستین موتور آزمایشی طراحی شده بشدت آسیب دید، رادولف تصمیم گرفت در موتورهای دیزلی از نفت خام مایع استفاده کند؛ اما او همچنان براین باور بود که برای احتراق اولیه سوخت باید از هوای متراکم و فشرده شده که دمای آن به میزان قابل توجهی افزایش یافته است، استفاده کرد. موتور دیزلی توسط سرمایهگذاری به نام آدولف بوش که در نمایشگاه برگزار شده در مونیخ با موتور دیزلی طراحی شده توسط رادولف دیزل آشنا شده بود، در ایالات متحده آمریکا و کانادا به تولید انبوه رسید. موتور دیزلی سالها به عنوان موتور اصلی تولید شده توسط شرکت بوش که موفق به دریافت مجوز ساخت و فروش موتورهای دیزلی شده بود، در زیردریاییهای ارتش نیروی دریایی آمریکا در جریان جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گرفت. استفاده از این موتور در زیردریاییها با صرفهجویی اقتصادی در مصرف سوخت همراه بود و استفاده از آن در شرایط جنگ، اطمینان خاطر بیشتری را نیز به همراه داشت؛ چراکه سوخت دیزلی نهتنها در مقایسه با بنزین سنگینتر است و بنابراین فرار نیست؛ بلکه میتوان آن را با آسودگی ذخیره کرد و مورد استفاده قرار داد. |